Tehran Magazine Issue # 1060 Thanksgiving

Thanksgiving Day is a national holiday celebrated in Canada, the United States, some of the Caribbean islands, and Liberia. It began as a day of giving thanks for the blessing of the harvest and of the preceding year.

شكرگزاري از خداوندي كه نعمت هايش ‌را براي ما ارزاني داشت

تنكس گيوينگ، روز گردهم آيي خانواده و فاميل و دوستان و سپاس از خداوند به خاطر نعمت‌هايش

•‌ 23‌ نـوامبـر‌ سال 2027 روز تنكس گيوينگ است. آمريكايي‌ها و ايرانيان مهاجر كه سال‌ها در آمريكا زندگي مي‌كنند و با فرهنگ كشور ميزبان آشنا شده‌اند خود را براي چنين روزي كه روز شكرگزاري ناميده مي‌شود، آماده مي‌كنند.
‌<تنكس گيونيگ> يا شكر گزاري روزي است كه در آمريكا و كانادا و هلند جشن گرفته مي شود، اما در هر كشوري تاريخ ويژه خود را دارد.
برخي معتقدند اين روز كه به روز شكرگزاري معروف است در واقع روز شكرگزاري از برداشت محصول است. يعني همان جشني كه ما در ايران به صورت جشن مهرگان برپا مي‌كنيم در آلمان به صورت <اكتبر فست> برپا مي‌شود و در ميان ملت‌هاي ديگر نيز به اشكال مختلف.
رسمي‌ترين روايت از نخستين روز شكرگزاري، تاريخ 1621‌ ميلادي را دارد و همگان معتقدند مسافراني كه در منطقه معروف به <پليموت> در ايالت ماساچوست ساكن شده بودند پس از گذراندن زمستاني بسيار سخت كه فقط با ياري سرخپوستان توانسته بودند زمستان را سپري كنند، پس از برداشت محصول، نخستين جشن شكرگزاري را برپا كردند.
اما در مورد شكرگزاري، تاريخ روايت ديگري هم دارد. نخستين بار يك گروه از مهاجرين فرانسوي كه وابسته به گروه مسيحي <كالوين> بودند و از جنگ‌هاي خونين ميان كاتوليك‌ها و پروتستان‌ها گريخته و به دنياي جديد آمده بودند در محلي نزديك <جكسون ويل> فلوريدا سكني گزيدند. اين گروه چون خويش را در امان مي‌ديدند در سال 1565‌ تقريباً 55‌ سال پيشتر از مهاجران <پليموت راك> جشن شكرگزاري برپا كردند.
با وجود اين نخستين ‌<تنكس گيونيگ> سنتي در سال 1621‌ در <پليموت راك> برگزار گرديد.
نخستين ‌<تنكس گيونيگ> سه روز به طول انجاميد و در اين سه روز غذاي كافي براي 50‌ مهاجر و 90‌ سرخ پوستي كه در زمستان سخت مهاجران را ياري داده بودند مهيا گرديد. بسياري از مواد غذائي كه امروزه بر سفره ‌<تنكس گيونيگ> وجود دارد در نخستين شكرگزاري وجود نداشت برعكس بر سفره نخستين شكرگزاري، غذاهايي بود كه امروزه بر سفره‌ها ديده نمي شود و يا كمتر ديده مي شود مانند غاز، اردك، ماهي، قو، لابستر، صدف، انواع توت ها و تمشك، ميوه هاي خشك، كدو آب پز و…
الـبـتـه‌دربـاره تـاريـخ اوليـن جشـن تنكـس گـيـويـنگ روز دقيقي به دست نيامده است. اما گفته‌مي‌شود كه در ايالت پليموت زماني كه راهبه ها به نيازمندان كمك كردند و مردان از مزارع بازگشتند و گروهي نيز با كشتي هاي ماهيگيري از دريا به ســاحـل رسيـدنـد و عـده‌اي نيـز از سفـر كـاري مـاساچوست به پليموت وارد شدند، در يكي از روزهاي 21‌ يا 22‌ سپتامبر جشن تنكس گيوينگ برپا شد.
در آن زمان و سال هاي بعد از آن در جشن‌هاي تنكس گيوينگ مردم در سفره‌هاي خود، ذرت، ميوه جات، سبزيجات، آب، گوشت و به ويژه گوشت تركي، اردك، قو، غاز، و همچنين فندق، بادام و انواع خشكبار، تخم مرغ، عسل، كره و پـنـيـر مي‌گذاشتند.
سال بعد يعني در سال 1622‌ <ويليام برادفورد> كـه در مقام فرماندار آن محل بود تصميم گرفت روزي را تعيين كند تا در اين روز مردم به نيايش بپـردازنـد و از نعمـاتـي كـه خـداوند به آنها داده سپاسگزاري كنند.
اين روز در آخر ماه پائيز بود و دارا و ندار، تشويق شدند تا در اين روز به شكرگزاري بپردازند.
در سال 1623‌ كليه مردم آمريكا كه در ايالت هاي مختلف اقامت داشتند از اين جشن استقبال كـردنـد و تصميـم گـرفتند روز 29‌ نوامبر را براي برپايي جشن تنكس گيوينگ انتخاب كنند.
در ايــن روز مــردم بـه طـور پـراكنـده روز شـكرگزاري را برپا مي‌داشتند و هر خانواده‌اي با توجه به امكاناتي كه در اختيارشان بود اين روز را جشن مي‌گرفتند.
اين برنامه سال ها ادامه داشت تا اينكه در سال 1789‌ جورج واشنگتن آن را به يك روز ملي در تاريخ آمريكا به ثبت رساند و اعلام كرد كه هر سال آخـريـن پنجشنبه ماه نوامبر روز تنكس گيوينگ باشد و مردم در اين روز آن را جشن بگيرند.
در سال 1863‌ آبراهام لينكلن تحت تأثير يك سري مقاله كه توسط <سارا جوز فاهيل> نوشته شده بود قانوني را از تصويب گذراند تا روز تنكس گيوينگ به عنوان يكي از اعياد ملي در تاريخ ا~مريكا به ثبت رسد.
تا سال 1941‌ روز شكرگزاري تعطيل رسمي نبود در اين سال در يك جلسه مشترك كنگره، اين روز يك تعطيلي فدرال اعلام گرديد.
و سـرانجام جشن تنكس گيوينگ امروزه به شكلي درآمده كه هر ساله شاهد آن هستيم و شما خوانندگان عزيز نيز در برپايي آن مشاركت داريد.
جشن تنكس گيوينگ تنها منحصر به آمريكا نيسـت و در كشـورهـاي اروپـايي و كانادا نيز در روزهاي به خصوصي با همان حالت عرفاني خود برگزار مي‌شود.
مهمترين ويژگي ‌<تنكس گيونيگ> گرد هم بودن خانواده و فاميل و دوستان است، شايسته نيست كه به خاطر شركت در يك كنسرت يا هر تفريحي اين گردهم بودن را انجام ندهيم.
آرزو داريـم كـه در ايـن روز شكرگزاري به آرزوهاي خود برسيد و در كنار عزيزان‌تان لحظه هاي شاد و پر بركتي را بگذرانيد